در جهانی که تحولات دیپلماتیک و اقتصادی بهسرعت بر مناسبات تجاری اثر میگذارند، آگاهی از مفاهیمی چون «اسنپ بک» یا «مکانیسم ماشه» برای بازرگانان فعال در حوزه واردات و صادرات امری حیاتی است. این اصطلاح، که ریشه در توافق هستهای ایران (برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام) دارد، به سازوکاری حقوقی اشاره میکند که امکان بازگشت سریع تحریمهای سازمان ملل علیه ایران را فراهم میسازد. برای بازرگانانی که در فضای پر پیچوخم بازارهای جهانی فعالیت میکنند و بطور روزآمد با نوسانات نرخ ارز، محدودیتهای تجاری و تحولات سیاسی دستوپنجه نرم میکنند، فهم دقیق این مکانیسم و پیامدهای آن بر تجارت بینالمللی ضرورتی غیرقابلانکار دارد. این مقاله با هدف تشریح جامع و دقیق مفهوم اسنپ بک، بررسی تاریخچه برنامه هستهای ایران، تبیین روندهای دیپلماتیک مرتبط با برجام، و تحلیل تأثیرات آن بر فعالیتهای بازرگانی نگاشته شده است تا ابزاری کارآمد برای تصمیمگیریهای آگاهانه در اختیار تجار ، بازرگانان و توسعه دهنگان فضای کسب و کار بین المللی قرار دهد
مکانیسم ماشه یا همان «اسنپ بک»، که بخشی از معماری حقوقی توافقهای هستهای ایران و قدرت های اروپایی است، میتواند تحریمهای جدید ایران را با سرعت بالایی احیا کند و یکی از مهمترین آثار آن که شاید سریعتر از هر حوزه دیگری خود را نمایان می کند، مختل کردن زنجیرههای تأمین در حوزه تجارت جهانی و واردات به کشور است
این روزها بحث بازگشت تحریم های سازمان ملل و مقوله اسنپبک در میان طیف وسیعی از مردم ایران، از بازاری گرفته تا کارگر و کارمند زبان به زبان میچرخد، اما شاید این اتفاق، یعنی فعال شدن مکانیزم ماشه یا همان اسنپ بک، بیش از هر قشر دیگری، بر روی فعالیت تجار و بازرگانان تاثیر گذار باشد.اسنپ بک که به عنوان مکانیسم بازگشت خودکار تحریمها شناخته میشود،
در دنیای پیچیده روابط بینالمللی، جایی که سیاستهای جهانی مستقیماً بر جریانهای اقتصادی تأثیر میگذارند، مکانیسم ماشه یا همان snapback به عنوان ابزاری کلیدی در چارچوب توافق هستهای برجام ظاهر شده است. این مکانیسم، که امکان بازگشت سریع تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد را فراهم میکند، نه تنها بر سیاست خارجی ایران سایه افکنده، بلکه تأثیرات عمیقی بر بخشهای اقتصادی، به ویژه واردات و صادرات، گذاشته است.
